Page 27 - 1-2017

Хорижий филология. №1, 2017 йил

структуралистлар томонидан адабиѐтнинг шарҳлаш (кўриш) сарҳадини вақтинчалик
ўзига хослигини ўрганишнинг асосий ҳамда онгли чеклаш сифатида, ортидан
натижаси шу ўзига хосликни тўла рад кейингиси келадиган биринчи босқич
этишдек кўринади. сифатида қабул қилиш мумкин бўлса (бу
Фикримизча, адабиѐтшуносликка хусусда структуралистларнинг ўзлари ҳам
оид структурализмнинг энг заиф ѐзадилар), унда адабиѐтнинг ўзига
жойларидан бири мана шунда – хослигини ўрганишдан воз кечиш,
ўрганилаѐтган ҳодисага синхрон ва адабиѐтда алоҳида эстетик қатор
диахрон ѐндашувни алоҳида ажратишдан ҳодисасини кўришни истамаслик уни
кўра, анча жиддий нуқсон. Агар ўрганишга структур методни қўллашнинг
таҳлилнинг фақатгина синхроник маъноси ва мақсадга мувофиқлигини
кесишмани ўрганишдан иборат бўлишини шубҳа остига қўяди.

Холбеков М. Теория структурного литературоведения Цветана Тодорова. В
статье рассматривается метод структурного анализа, введеный в практику
литературоведения прошлого века выдающимся филологом Цветаном Тодоровым, а также
его вклад в развитие литературноголитературоведения.

Xolbekov M. Theory of structural literary criticism by Tzvetan Todorov. This article
considers the method of structural analysis in western literature of last century and theory of
structural literature of well-known scientist Tzvetan Todorov, his contribution to the development of
literary structuralism.

26