Page 74 - 4-2017

Хорижий филология. №4, 2017 йил

бўйинга осиб юриладиган хочни назарда Жомий, Қассоб, Рожеъ, Нақибхон Тўғрал,
тутиб, гўзал ташбеҳ яратган: ишқ ўтидан Ғафур Ғулом, Мақсуд Шайхзода, Абдулла
бағри куйган ошиқ бўйнидаги темир хоч Қаҳҳор, Усмон Юсупов, Набирахўжа
нор-оловга айланган. Айтиш мумкинки, Валихўжаев, Ҳабиб Юсуфий ва ҳ.з
мумтоз адабиѐтимизда кўп ҳолларда таниқли сиймоларга бағишланган)ўзбек ва
биринчи маъноси назарда тутилган ҳолда форс-тожик тилларидаги марсия-
турли рамзларга эга бўлган зуннор сўзи таърихлари шоир маҳорати билан бирга
шоир назарда тутган хоч маъносида ўзига унинг шахс сифатида ижод, илм аҳлига
хос рамзийлик ва мантиқий юк ташиган. муносабатини белгилашда муҳимдир.
Қуйида қайтаришнинг радд-ул- Атоқли шоир Ғафур Ғулом вафоти
ҳашв- илал- ибтидо шакли ва тажниси муносабати билан ѐзилган таърих-
мукаррар, такрир ва таносуб санъатлари марсиясидан бир неча байт келтирамиз:
шоирмаҳоратини кўрсатиши билан бирга Агар ояд аҷ ал халосе нест,
юқоридаги ижтимоий-сиѐсий Хоҳ зори куниву хоҳи зур.
мулоҳазаларига якун ясайди. Амир оми Омаду аз миѐни моҳон бурд,
бўлса, мамлакат омонат (бу ўринда Шоири хушбаѐни Абдулғафур...
―орият‖ сўзининг ―омонат‖ маъноси Торихи фавташ аз хирад ҷ устам
назарда тутилган) бўлиб қолади, меъмор Гуфт бар ман, бигу, ки: ‖Рафт
алдамчи бўлса, у тарҳини чизган иморат Ғафур‖.
обод бўлмайди. ( Охирги сўзлардан 1966 йил чиқади)
Оми бўлса омири бўлғай иморат Шоирнинг таъриф-тавсифга,
орият, мусиқийлик ва оҳангдорликка бой, ўзига
Бўлмагай маъмур иморат, бўлса гар хос лиризмга йўғрилган икки тилдаги назм
меъмор мор. намуналари нашрга тайѐрланмоқда.
Жомеъ ғазаллари сингари мухаммас, Ўйлаймизки, 20-80-йиллар мобайнида
марсия-таърих ва рубоий, тўртликлари ҳам мумтоз йўналишда ижод қилиш билан
алоҳида қимматга эга. Айниқса, устоз бирга зуллисонайнлик анъанасини ҳам
ижодкорлар, дўсту биродарлар, шоирнинг муваффақият билан давом эттирган шоир
яқинлари вафоти муносабати билан ижоди ўз баҳосига эга бўлади.
ѐзилган (Алишер Навоий, Абдураҳмон
Адабиѐтлар:
1. Жомеъ-Абдулқодир ибни Абдулазиз лирик мероси қўлѐзма нусхаси (мусаввада).
2. Ҳалимов С. ХIХ асрнинг иккинчи ярми ва ХХ сар бошларида ўзбек ва тожик
алоқалари. –Самарқанд: СамДУ нашриѐти. 1978.
3. Ҳақиқати Ўзбекистон. 1964-йил. 21-август.
4. Қамарзода Аслиддин. Гулистони адаб. –Тошкент: Фан. 2007.
5. Хўжақулов С. Адабиѐти давраи бедории миллӣ . –Тошкент: ―Ўз. милл. Энcи.‖ 2015.
6. Валихўжаев Б. Хожа Аҳрори Вали. Ҳужжатли эссе.- Самарқанд: Зарафшон
нашриѐти. 1993.
7. Фарҳанги забони тожикӣ . – 1-2 томлар. Москва:‖Советская энциклопедия‖. 1969.
Хуррамова З. Взгляд на жизнь и творчество Жомеъ. В данной статье приведены
подробные сведения о поэте Жомеъ, который жил в 80-е годы ХХ века и писал в
классическом направлении, чья жизнь и творчество были практически не изучены. В статье
также приведены мнения о художественных чертах лирического наследия, газелей,
пятистиший (мухаммас) на узбекском и персидско-таджикском языках, которые до
сегодняшнего дня сохранились в виде рукописей.
Xurramova Z. Glance at life and creative work of Jome’. The article analyses detailed
th
information about the poet Jome‟, who lived in the 80‟s of the XX century and wrote in classical
direction, but his life and creative works have not been researched so far. The article also gives
ideas about literary features of his lyric heritage, gazzelles, five-line stanza (mukhammas) in Uzbek
and Persian-Tajik languages, which are preserved in the form of manuscripts up to date.

73