Page 131 - 3_2019
P. 131

Хорижий филология  №3, 2019 йил


            тўғри  мурожаат  қилди.  1970  йилда                тарзда  баѐн  қилишга  мойилдирлар,  яъни
            тадқиқотчи    Вулф  ижодини  ХIХ  аср               ―маргинал‖  тенг  адолатли  эмас,  балки
            романлари      [14]   билан     изчиллигини         бундан  ҳам  муҳимроқ.  Чунончи,  Вулфни
            таъкидлаган  бўлса,  1982  йилда  нашр              феминистча  талқин  этиш[18]га  салмоқли
            этилган  ―Наср  ва  такрорлаш‖  китобига            ҳисса  қўшган  Жейн  Маркус    ўзининг
            киритилган         ―Воқеалараро‖     романи         мақолаларидан        бирида,      адибанинг
            ҳақидаги  махсус  бўлимида  у  Вулф                 синглиси  Ванессе  Беллга  ѐзган  хатида
            романларини  матннинг  иккита  маъноси              ўчирилган     бир    сўз    асосида    Вулф
            аро ―ланж ўйин‖нинг намойиши сифатида               томонидан ―эркак ва аѐл‖ категориясининг
            баҳолайди [15].                                     идрок      этилишининг        бутун      бир
                  1980          йил         Калифорния          назариясини ишлаб чиқди [19].
            университетининг нашриѐтида ―Виржиния                     Бу    борада    Йорк     университети
            Вулф:    қайта  баҳолаш  ва  такрорлаш‖  деб        профессори      Гермиона      Лининг     ҳам
            номланган  сарлавҳали  мақолалар тўплами            қарашлари  аҳамиятлидир.  У  1977  йилда
            чоп  этилади  ва  ўзининг  кириш  сўзида            Вулфнинг        романнавислик         ижоди
            тўплам     муҳаррири      Ральф    Фридман          тўғрисидаги  монографиясининг  деярли
            бирмунча ажабланиш билан шундай ѐзади:              биринчи  саҳифасида  шундай  ѐзган  эди:
            ―Виржиния      Вулфнинг      ренессанси     –       ―Бу  китоб  Блумсбери  ҳақида  эмас.  Унда
            маданият     тарихчиларининг       шунчалик         Виржиния  Вулф  мунаққид  ва  эссешунос
            бошини қотириб гангитадиган кутилмаган              ѐки  биограф  сифатида  қаралмайди.  Бу
            воқеалардан биридир ‖ [16].                         унинг    тўққизта     романининг      адабий
                    Ҳозирги  кунда  ҳам    устунлик  касб       тадқиқи‖ [20]. Бироқ, 1996 йилда Гермиона
            этиб  турган  Вулф  ижодини    феминизм             Ли  Вулф  биографиясини  нашр  эттиради.
            нуқтаи     назаридан     қараш    йўналиши          Унда, аксинча, инглиз адибасининг  ижоди
            параллель  равишда  давом  этиб  келаяпти.          фақатгина унинг ҳаѐтий қарашлари, нуқтаи
            Инглиз  адибасининг  шахсий    ва  ижодий           назарлари         асосида        кузатилади.
            ҳаѐтида  муҳим  аҳамиятга  эга  бўлган              ―Индепендент‖  газетасида  чоп  этилган
            академик       адабиѐтшунослик        нуқтаи        ―Виржиния Вулф: аѐл образига муносабат‖
            назаридан       ―маргинал‖      ҳисобланган         номли  маънодор  сарлавҳали  мақоласида
            воқеалар муҳим ўрин тутмоқда. Виржиния              Гермиона  Ли  Вулфнинг  олдинги  икки
            Вулф  нафақат  тарихий-адабий  жиҳатдан,            томлик        биографиясининг         асосий
            балки  замонавий  жамиятда  аѐлларнинг              камчилиги унинг муаллифи Квентин Белл
            ўрнини белгилаш соҳасида ҳам эътиборли              инглиз  адибасининг  ҳаѐт  тарзини  асоссиз
            сиймо     ҳуқуқини     қозонди.     У    аѐл-       равишда            сиѐсийлаштирганлигини
            муаллифни  тобелик  позициясидан  тенг              кўрсатади [21].
            ҳуқуқлик  ҳолатига  ўтишни  англатувчи                     1992  йилдан  бошлаб  ҳар  йили
            адиба  сифатида  гавдаланади.  Бу  борада           ўтказилиб  келинаѐтган,  Виржиния  Вулф
            Рейчел  Боулбининг  фикри  эътиборга                ижодий  фаолиятининг  турли  жиҳатларига
            лойиқ: ―Вулф – барча адабий оқимларнинг             бағишланган       халқаро     анжуманларда
            мунаққидлари        томонидан        жиддий         қилинаѐтган маърузалар ҳам, интернетдаги
            ўрганиладиган       ХХ     асрнинг     ягона        Virginia Woolf Web сайтидаги материаллар
            Британиялик  адибасидир‖  [17].  Шуни               ҳам    Вулф     ижодини     феминистчасига
            таъкидламоқ      лозимки,     бу    йўналиш         талқин  қилиш  томонига  асосли  равишда
            танқидчилари  ўзларининг  муҳокамасида              ўтишни тасдиқлаб турибди.
            асосан  М.М.Бахтин  ҳамда  ―децентрация‖                     Мунаққидлар билдираѐтган хулоса,
            ва    ―полифонияга‖      алоҳида     эътибор        фикрларни      бир    томонда     қолдириб,
            қаратган    француз     постструктурализми          уларнинг  талқини  баъзида  ҳақиқат  бўлиб
            ғояларига,    ҳар    қандай    иерархиянинг         чиқишини  айтиб  ўтиш  жоиз.  Масалан,
            бузилишига  таяниб,  асар  тузилиши  барча          Вулф романларининг ўзига хослиги  унинг
            элементларининг  тенг  ҳуқуқлигини  тан             замонавий  адабиѐтда  ва  бундан  ҳам
            олиб  ўзларининг  қарашларини  шундай               кенгроқ    олиб    қаралганда     замонавий



                                                           130
   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136